Έχω γεμίσει το τόπο σκουπίδια

Ξέρω τι γίνονται μετά, αλλά συνεχίζω να πετάω κάθε μέρα πολλά πράγματα.

Χαρτιά, συσκευασίες, κουτάκια, μπουκάλια, μπαταρίες, πλαστικά.
Βεβαίως, τα περισσότερα από αυτά θα ήταν χρήσιμα σαν πρώτη ύλη.

Η αλήθεια είναι πως τις μπαταρίες τις μαζεύω σ΄ ένα καλαθάκι και 2-3 φορές το χρόνο, στέλνω τον υιό μου στη "vodafone" ή στο "Γερμανό".

Τελευταία ανακάλυψα ένα μεγάλο κουβά με πλαστικό χρώμα, που είχε ξεμείνει από το βάψιμο του σπιτιού.
Πραγματικά προβληματίστηκα!

Μπορώ να πετάξω, ένα μεγάλο δοχείο με χρώμα στα σκουπίδια;

.Φαντάστηκα το μεγάλο σφραγισμένο πλαστικό κουβά με τη μπογιά, να διατηρείται στην αιωνιότητα, θαμμένος ανάμεσα σε τόνους άλλων υπολειμμάτων της ανθρώπινης υπερκατανάλωσης.

Η γυναίκα μου, έδωσε τη λύση.
Όπως τον είχα αφημένο στο μπαλκόνι, άνοιξε το καπάκι του. Σε 2 μέρες το χρώμα έγινε στερεό, το τίναξε σε μια σακούλα κονιορτοποιώντας το, την έδεσε καλά και μου είπε πως έτσι θα ΄κανε λιγότερη ζημιά στο περιβάλλον.

Τότε ήταν που αποφάσισα, να πλύνω τον κουβά και να συγκεντρώνω μέσα του αλουμινένια κουτάκια από αναψυκτικά,μπύρες και γκαζάκια. (Ναί ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΙ)

Στις σακούλες του LIDL συγκεντρώνω τα πλαστικά μπουκάλια από νερά, αναψυκτικά, γιαουρτάκια κλπ και στις χάρτινες του IKEA χαρτιά, διαφημιστικά, άδεια πακέτα τσιγάρων, εφημερίδες, λογαριασμούς και ότι άλλο χάρτινο.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι, αν μπορώ να επιστρέψω τις συσκευασίες στα καταστήματα από τα οποία έχω αγοράσει τα προϊόντα!
Ίσως θα έπρεπε.

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν κάδοι ανακύκλωσης στη γειτονιά μου.
Κάθε Κυριακή βράδυ, φορτώνω τα "πράγματα" στο αυτοκίνητο και τα πηγαίνω αλλού.

Δυστυχώς, σπάνια τους αδειάζουν και φοβάμαι πως το περιεχόμενο τους έχει την ίδια τύχη με τους κανονικούς κάδους - τους "βρώμικους"

.... Έχω γεμίσει το τόπο σκουπίδια.